Het heeft de hele nacht geregend en helaas regent het ook nog vanmorgen, in dit volgens de brochures zon overgoten oord. In de straat ontstaan water stroomversnellingen. Wij gaan de omgeving verkennen. Eerst lang s Countdown voor wat boodschappen. Wij rekenen af met een aardige cassiere met de naam Nijssen, zij is Nederlandse. Na de boodschappen gaan wij naar de, volgens de brochures, prachtige beaches. Deze zijn door het slechte weer verlaten maar wij zien wel veel sport en spel attracties achter de duinen, maar geen mens te bekennen natuurlïjk. Wij komen bij twee sportvelden een voor voetbal en een voor rugby, daar wordt een wedstrijd gespeeld, wij blijven daar kijken. Het is in NZ een zeer populaire sport waar de hele dag via TVnaar gekeken wordt maar wij begrijpen de spelregels nog niet. Een speler heeft de bal en wordt door 6/7 tegenstanders tegen de grond gewerkt en in de mangel genomen, terwijl de teamgenoten van de speler staan toe te kijken. Hans roept in zijn enthousiasme " schop ze voor hun kl...., de omstanders die dat natuurlijk niet verstaan kijken om en zwaaien naar Hans. Hij heeft er weer een aantal vrienden bij. Wij hebben geen idee wie heeft gewonnen. Het is alles door het slechte weer een trieste aanblik. S avondsblijven wij eten in het restaurant van Grand Mercure. De boeking is al een probleem.. zij hebben nog andere gasten te eten ? Het restaurant heeft de inrichting die lijkt op de kantine van de Rugby club en het personeel is over verhit, wel vriendelijk maar zeker niet ervaren. Yvonne stuurt een drankje terug dat niet smaakt naar datgene wat zij besteld heeft, zij krijgt het juiste drankje alsnog. Na het eten trekken wij ons terug in onze villa, aan de riverside, een sloot van 1 meter breed, waarachter een hoge heg staat met daarachter privé woningen.Morgen weer een zonnige dag en een mooie rit naar Punakaiki aan de westkust van het eiland

Tata