Wij hebben ons inmiddels goed aangepast en zijn s ochtends al vroeg in de weer maar uitgerekend vandaag als wij ons op tijd moeten melden voor de overtocht met de Ferry vanaf Wellington op Te Ika A Maui (noorder eiland naar Picton op Te Waipounamu (zuider eiland) verslapen wij ons. Maar wij zijn ook bedreven in het -inpakken en wegwezen- dus wij zullen wel op tijd komen. Eerst de auto aftanken, want de auto gaat niet mee, wij krijgen een nieuwe auto aan de andere kant. Dan Yvonne met de koffers afzetten bij de vertrek terminal en dan de auto parkeren op de parkeerplaats van hetverhuurbedrijf en als laatste de autosleutel in een box gooien die in de vertrekhal staat. Wij checken onze bagage in en kunnen onmiddellijk aan boord. De man van de tickets geeft ons nog een advies, op het schip achterin gaan zitten, dan zie je het meest. Wij aan boord en eigenwijs als wij zijn gaan wij helemaal voorin zitten in een soort kraaien nest, op vliegtuigstoelen waarvan de rugleuning ver naar achteren kan en alleen glas voor ons. Wij zijn er klaar voor met fototoestel en verrekijker alleen de ruiten zijn beslagen en nat van de regen. De boot vertrekt 10 minuten vroeger dan het schema. Ik wil mijn bril uit mijn broekzak halen maar de autosleutel komt er uit, jawel vergeten in de box te gooien, wat nu gedaan, ik ga naar een medewerker aan boord met een wit overhemd aan met gouden strepen en vraag of wij even terug kunnen, hij kon de grap wel waarderen. De gouden strepen bood aan de sleutel in de box te gooien als hij s middags weer terug is. Ik heb geen andere keuze en geef hem de sleutel. Er gaan diverse afvaarten op een dag maar er was ons gezegd en brochures zeggen dat je de meeste kans hebt om walvissen en dolfijnen te zien op de vroege afvaart van 09.00 uur. De vissen zwemmen dan zelfs met het schip mee. Het valt ons op dat de andere passagiers geen interesse tonen en of slapen of een boek lezen of ganzenbord spelen. Wij varen de Cook Strait over, een water waar het behoorlijk kan spoken, maar vandaag was de zee zo kalm als een meer, zoals wij normaal meemaken als wij met Gerda reizen. Gedurende de overtocht wordt het weer beter en breekt zelfs de zon door en het uitzicht door de ramen zelfs heel goed. Wij maar turen maar geen vis te bekennen, teneinde raad ben ik naar mijn vriend met gouden strepen gegaan en gevraagd waar wij de vissen eventueel zouden kunnen zien. Deze man gaf mij een "uppercut" met zijn antwoord dat hier geen walvissen en dolfijnen te zien zijn, vroeger misschien wel. Ik moet hem te vriend houden en vraag nog even naar de sleutel maar de wijze waarop hij zei " No Worries" en zijn eerlijkheid over de vissen gaf mij meer vertrouwen dat het wel goed zal komen. Na een rustige en vooral mooie overtocht met rechts en links van ons bergen, zoals de fjorden in Noorwegen zijn wij na 3 1/2 uur varen in Picton aangekomen. Het is wel vreemd dat je hier tussen (schier) eilanden vaart terwijl het vroeger 1 continent met AUS is geweest. Geleerden beweren dat onder NZ een land ligt dat groter is dan AUS. Alle passagiers gaan van boord en reizen verder per autobus, huurauto of de fiets ( een stel jonge meiden hebben een fietstocht van 300 km voor de boeg) en wij ... wij worden met een water taxi afgehaald die langszij de Ferry afmeert, wij gaan van boord en direct weer aan boord . De watertaxi, met twee 400 pk motoren, brengt ons naar de overkant , zoals vroeger op de Bergse plas, maar dan ff iets anders. Wij komen aan op een, in onze ogen, onbewoond eiland. Wij worden opgehaald door een persoon die geboren en getogen is in New Delhi/India een stad met miljoenen inwoners en is hier blijven hangen op dit onbewoonde eiland. Het resort bestaat uit houten huisjes en ligt aan de voet van een berg met een geweldig uitzicht op een baai. Hier krijg je het gevoel dat je een Robinson Crusoe bent.

Morgen verder over dit onbewoonde eiland en zijn gasten

Tsta