Het toeristische uitgaanscentrum, dat beneden ons hotel ligt, is een langgerekte kade waar oude pakhuizen, loodsen zijn ongebouwd tot restaurants, alles overdekt. In het het midden is een groot grasveld. Daar omheen liggen gezellige winkelstraatjes. Wij gaan in een van de restaurants ontbijten, eigenaars zijn twee broers uit Manchester. Het bekende verhaal; gestudeerd, daarna pauze, wat te doen, gehoord dat het hierzo gezellig is, hier naartoe gekomen voor een vakantie en niet meer vertrokken. Deze jongens doen het goed, gezellig praatje met iedereen en interresse waar je vandaan komt en niet onbelangrijk goed eten. Er worden ons allerlei activiteiten aangeboden, zoals bungy jumping, water rafting, een tocht met een jet, die met zijn volle lengte 360 graden omdraait, tocht met een watervliegtuig of, en deze is wel heel bijzonder; een klein vaartuig in de vorm van een vis met een vin, bestuurder en passagier stappen in een vliegtuig cockpit, die waterdicht kan worden afgesloten. Hiermee kan je onder water varen en als een vis uit het water springen. Een fascinerend gezicht. "Op het droge" is een toeristenmarktje en op het grasveld doet een ieder zijn ding, de een leest, de ander maakt zijn eten klaar en er staan muziekanten te spelen en te zingen en er wordt meegezongen. Zo staat er een Bob Dylan en een jongen die meerdere instrumenten tegelijk bespeelt waaronder een didgeridoo, een blaasinstrument bekend van de aboriginals in AUS. En o ja, bijna vergeten veel chinezen hier. Wij gaan nog even met de auto langs het meer omhoog en komen in een woonwijk met een prachtig zicht op het meer. Er zullen ongetwijfeld armen zijn in NZ maar er zijn er ookgenoeg die van het leven (kunnen) genieten. S avonds blijven wij in het hotel eten. Morgen gaan wij naar Te Anau, waarvandaan wij een dag excursies gaan maken in unieke sounds(fjorden)